Феліксавіч (псеўд. Хвэлька   з   Рукшэніц; 1838—17.12.1892)

Беларускі паэтдэмакрат. Нарадзіўся ў б. фальварку Лёсава Ушацкага рна ў дваранскай сям'і. Скончыў Лепельскае дваранскае вучылішча. Працаваў канцылярскім чыноўнікам у Віцебскім земскім судзе, адкуль выйшаў у адстаўку ў 1861. Працаваў валасным пісарам у Лепельскім павеце. У лютым 1864 быў арыштаваны, як мяркуюць даследчыкі, за сувязь з паўстанцамі 1863—64. Апошні час жыў i працаваў аканомам у маёнтку Вухвішча (Полацкі рн). Яго творы распаўсюджваліся ў рукапісах. Шэраг вершаў («Саўсім не тое, што было», «Грошы i праца», «Ігрышча» i інш.) зберагліся ў рукапіснай «Беларускай хрэстаматыі» Б.І.ЭпімахШыпілы. У сваіх творах Т. высока ставіў чалавека працы, асуджаў з пазіцыі патрыярхальнага сялянства буржуазныя адносіны ў грамадстве, высмейваў шляхецкую куль­туру. Змрочнай сучаснасці паэт проціпастаўляў ідэалізаваныя дакапіталістычныя парадкі, калі людзі не адчувалі сілы грошай. Адзіны выхад да лепшай будучыні бачыў у маральным самаўдасканаленні, звароце да патрыярхальнай дабрачыннасці. Творчасць Т. ў некаторых выпадках сугучная паэзіі Я.Багушэвіча.

Тв.: У кн.: Беларуская літаратура XIX ст.: Хрэстаматыя. Мн., 1971. С 259—269.

Літ.: История белорусской дооктябрь­ской литературы. Мн., 1977. С. 373—374.

Г.А.Маслыка.