Маркавіч (1860 — ?)

Гісторык i публіцыст. Нарадзіўся ў Мсціславе ў беднай яўрэйскай сям'і. Самавук па адукацыі, набыў вядомасць сваімі даследаваннямі гісторыі яўрэйскіх рэлігійных сектаў: «Сабатай Цэві i псеўдамесіянізм у XII ст.» (1882), «Якаў Франк i яго секта хрысціянствуючых» (1883), «Гісторыя хасідызму i цадзікізму» (1887—93). Апошняя праца заснавана на невядомых да таго часу старадруках i рукапісах. Апрача таго, Д. сабраў i апублікаваў мноства дакументаў, пераважна па гісторыі беларускіх яўрэяў, i склаў агляд крыніц гісторыі яўрэяў у Расіі.  Аўтар твораў «Пра вывучэнне

гісторыі рускіх яўрэяў» (1891), «Усеагульная гісторыя яўрэяў» (т. 1—4, 1901 —13) i інш. Яўрэйскую нацыянальнасць разглядаў як культурнагістарычную групу насельніцтва.